Kara Kızın Ağıtı - 2

Bu köyde doğmuş gençler ikisi de buralı.
Bir araya getirmiş kader denilen yazı.
Uykular haram olmuş sürmeliyi göreli.
Ali sevmiş Ayşe'yi içine düşmüş sızı.

Destan olmuş aşkları düşmüş köylü diline
Kaynana merak etmiş sürmeli kara kızı
Ali anlatmış her gün gelecek bu gelini
Dilleri yorulunca duvardan almış sazı.

Teller ile buluşmuş elinde ki mızrabı
Ayşe kız oluyormuş ağzından çıkan sözü.
Günler su gibi akmış dinmemiş ızdırabı.
Ana dünür gidince yaş ile dolmuş gözü.

Düğün dernek kurulmuş kınalı koç kesilmiş
Koşuşturmuş tüm köylü titreyerek dizleri
Vuslat gençlerin olmuş yâr sineye basılmış
Azrail den başkası ayırmasın sizleri.

İkrar etmiş iki genç söz vermişler birlikte
Kar yağsa üstümüze söndürmeyelim közü
Saygı, sevgi temeldir bir evdeki dirlikte.
Arada tartışsak da indirmiyelim yüzü.

Aradan yıllar geçmiş gelin olmamış gebe
Üzüyormuş Ayşe'yi alnında ki bu yazı
Yalvarmış Yaradan'a kucağım dolsun bebe
Ayırmam ben diyormuş ne oğlanı ne kızı.

Kabul görmüş duası on üç yılın ardından
Er'ine diyememiş içinde tutmuş gizi
Ali almış çuvalı karısının sırtından
Yalnız değilsin Ayşe'm birlik bekleriz güzü.