Karakolda Ayna ( 2. Kesit )

//

-başını eğme
bırak dağınık kalsın saçların
varsın aksın şu
Allah'ın cezası karan
yok mu
o karan
geceden kalma kirpiklerinde duman
bak gözlerime iyice
dudağının incesine iliştirdiğin isyan
boz bulanık çeperin
fay hattı mı geçti alnından
yılgın
hoyrat
suretine
ahh seni kendine yenik
bak
demez miydin öncesinde
//

beni seviyor hayat
tenime değen Güneş süzülecek iliklerime
bir çınar en ılık rüzgarları toplayacak
koşarak
sütü ve ekmeği almalıyım
evet
önce annemi aramalıyım
günaydın meleğim
bütün sayfalarını okumalıyım gazetenin
gül açmadan okunmuyor ki
yetiş suni edam
imdat Polyanna
sütü taşırmadan
bütün pencereleri aç
makyaj da yapmalıyım
düşmeden çelişkiye en hafif küpemi takmalıyım
şıkır şıkır...


//


-hani yıkanırken yüzün severdin önce beni
ah budala müebbet misin ?
çatlattın
sanki karakolda ayna...


ve gün ortasında
...

sessiz öyle açabiliyorsa gonca gül
tomurcuk veriyorsa ağaçlar inadına
uykuya bölünüp ezanla uluyorsa it
hikmet diyorsa kediler tekmeye
uzatma
ceyda bahar
şeydaysa bulut toprağa
dağlar yıkılmamışsa onca alçaklığa
turnalı cesetin kokusu çıkmamışsa
hala çarkında
yağ satarım diyebiliyorsa çocuklar
karşıdan karşıya geçebiliyorsa kocaman gemi
bırak
bir kaç damla gözyaşıyla uğurlanıyorsa sevdalar
kızım sende arıza var
bak
bindiği dalı kesti muhtar
erlere inebiliyor kepenkler
çuval çuval bulgurlar taşınmışsa vatan hainlerine
akmışsa
fon
hibe
istifini bozmuyorsa Güneş
yok arası açlık tokluk
hey Allah bunda bir iş var
evet bana da eğitim şart
söz
annem çorap örsün
kale kapısı gibi açılacak dersaneler
diplomama oturacak tanrı
adımı kitabım dan asacağım inadına
dikkat et ahmak
kaldırım çamuru oldu aklın sıçratacaksın ruhuna
sabret
biraz dan künyene bir esmer akşam düşer
yıkılır kalırsın dönek umutlara
bu kitapsızlar uğruna yakışmaz sana canı bedenden ayırmak
söner ışıklar birazdan çeyrek var akıl döngüne
sakla
saklan
yine deli deli çatma doğduğun güne
adam sende
yeniden iyi geceler feleğe

bak yine nasılsa yıldızlı gece...