Karalama Yaşamlar

Herkes bir yerinden karalar yaşamı.
Kimi renklerle yapar bunu,
Kimi kelimelerle...
Kimi dilinde akrobasi yaptırararak cümlelere,
Kimi suskunluğun dibine batarak.
...
Ama herkes karalayarak...

Tesadüf denen ezberden kaçışın resmidir çizilen suretlere
Can yakar bazen,
Ruh acıtır,
Yürek kanatır.
...
Ama çizilen hep aynıdır soluk tenlere ...

Herkes bir yerinden başlar oyuna,
Kimi beşikte okur alın yazısını,
Kimi adam olma savaşında,
Eline tutuşturulunca keskin uçlu çıkmazları
Kimi eline yapışınca bastonu,
Sol yanındaki sızıyla dost olunca kimi.
...
Ama herkes oyundadır sonunda.

Mızıkçılık daha çok can yakar,
Küsüp gidecek kimse yoksa.

Sana aldırmadan sürer oyun.

Herkes bir gün fark eder;
Galibi olmayan sonu...
...
Ama herkes içindedir oyunun.