Karamsar Bir Şiir
/uzak şehirde/
Üşüyorum
yabancılaştığım uzak şehirlerin birinde...
Düşen birkaç tane karın sızısı esir alıyor ellerimi
birkaç sokak geçiyorum ısınmak için
seni hatırlatan
olmuyor...
Ve burada her şey senden sonra başlıyor
bense hala üşüyorum...
Sote kenarlardan bakan çocukları görüyorum
benliğimi süzüyorlar
buraya ait değilim biliyorlar
bu gökyüzü
kaldırımlar
kirpiklerime çarpan yaşanamama telaşı benim değil
huzuru bozulmuş sihrin bir kere
dışlamış beni şehir
küsmüş
karantinadayım sokaklarında
özgürce
oysa ben
sadece üşüyorum sızlayan ellerimle...
/yolda/
Sonralarla başlayıp öncelerle biten film karesine
sığabilen söylenceler öldürüldü bu gece
'la' olsa 'sol' gelmedi
'mi' bilse 're' söylemedi gerçeği
düğümlendik...
Özlerken birbirimizi
göremedik ki gözlerimizi
'kuzum' derken
kurt olup ısırdık mahremimizden
ve düştük usulca gözlerimizden...
Güzel bir düş kadar
zıt mıydık acaba gerçeğe
sığamaz mıydık sadece şiirlere
Senden önce...
Senden sonra...
sığamadık...
Her şey olmak benzemiyor sen olmaya
her kalıba sığan yürek
bir ben olmadı bir sen
birde sığamadık gerçeğe...
Otobüsteyim
'zor' seferindeyim
yolların kesik çizgileri geçiyor yüreğimin içinden
bense seyrediyorum bu gidişi...
Seni gösterenleri geçerken
her yol ayrımı
küs çiçeği gibi açıyor ellerimde
yönümse sadece gidişe...
Kaç yol gider ki bir kalbe
uzaklıkları kaldırıp defterlerimizden
aynı şiirde aynı yere gidemez miydik
gidemedik...
Arabesk dinliyorum nedense
sigara hala yasak
sevmemeyi sevmeye zorlanıyorum sanki
dağların eteklerinden düşen
ay gölgesi gibi görürken seni
bakmıyorum dışarı
bakamıyorum...
/sonunda/
Sevmek zor zanaat olsa gerek
öğrenemeyeceğim herhalde
tecrübe istiyor olmalı ki
bir türlü beceremiyorum
elim yüzüm aşk bulaşığı
şimdi korkmadan üşüyorum...
'Son' kırılgan olan cümlelere saklanıyor hep
neresinden söylesen
keskin bıçak
kör testere
belki de kar yanığı gibi düşüyor yanağımdan
sessizce...
Sen ayaz rüzgarlara rastladın ben ıslak ellere
bu memleketse hep kış geçiyor
ya bahar yok ya sen
ya ben yoğum ya güneş...
Sonu güzel bitmese de
sondan başka ilk kalmadı ellerimizde
ve başlıyoruz işte "sonunda"...
13.01.2013 / Şair-i Gülhan...143
mükellefti...
güne yakışan şiire ve şairine tebrikler👍👍👍👍👍
Bastan sona tum duyguyu hissettiren bir akicilik var anlatiminiza yansiyan biraz sitemkar ,biraz kabullenmislik..cok keyifliydi kardesim selamlar,tebrikler..
Üşüyorum yabancılaştığım uzak şehirlerin birinde... Düşen birkaç tane karın sızısı esir alıyor ellerimi birkaç sokak geçiyorum ısınmak için seni hatırlatan olmuyor... Ve burada her şey senden sonra başlıyor bense hala üşüyorum...👍😙😙
Güzel bir şiir okudu gözlerim üstat kaleminin izi silinmesin....👍
Ayrılığın soğuk rüzgarları ve hüznü vurmuş dizelere adeta. Sevmek de zor zanaat şairlik de, şiir de güzel Fatih kardeş...👍
/sonunda/
Sevmek zor zanaat olsa gerek öğrenemeyeceğim herhalde tecrübe istiyor olmalı ki bir türlü beceremiyorum elim yüzüm aşk bulaşığı.. şimdi korkmadan üşüyorum...
çok güzeldi kardeşim yüreğinden güzellıkler eksılmesın..