Karanlığa Bakıyordu / Denizler...

Devrilmiş o nice şah'ların
Saraylarına son bakışı gibi
Tahtını yakıp da kaçışı gibi
Baş'larda taç olması elzem iken
Deniz'ler ötesi sürgünlerde yıllanan
Ve mezarları gurbet elde anıt olan
Nazım'lar gibi karanlığa bakıyordu.

Acımasız kadere tutsak yolcuların
Bu kaçıncı üzüntüsü/kaçıncı çilesidir
Tükenmiş artık ruhları iskelesiz rıhtımlar da
Ve elleri düşmüş savunmasız her iki yanına
Elveda diyor yine o büyük sevdasına...
Yine öyle çaresiz yine öyle bir başına
Can diri yakılanlar gibi/karanlığa bakıyordu.

Kurşun Asker'lerle tüfeksiz sipersiz
Dönülmez azam sefere çıktığını bilen
Külliyen kahraman savaşçılar gibi
Mahkumiyet geçmişini hiç silememiş
Dev yürekli Adem'lerin selama durduğu
Ay yıldızlı bayrak altında/karanlığa bakıyordu.

Göz bebeklerinden söküp almışlar ferini
Mum ışığından da cılız kör kalmış ümitler
Dünya'da birden çok tükenmiş hayallerini
O doğmaya yeminli güneşin battığı yerde
Adı tarihe kayıtsız kalan gençler...
Ve yiğitler gibi/karanlığa bakıyordu.