Karanlık Gece(yalnızlık)
Çekilirsin balkonunun bir köşesine
Gecenin ikisinde üçünde
Bir sigara yakarsın
Düşünceye dalarsın
Anlarsın, yanıksın ,yalnızsın
Gökyüzüne bakarsın
Bir beyaz bulut ararsın ,yıldızını sorasın
Bulamazsın, gece küsmüş yıldızlara, aya, buluta,,,
Yalnız kalmış tek başına karanlıkta
____Merak etme zifir gece bende yalnızım arkadaş olayım
____ Derdimi anlatayım
Başlarsın anlatmaya, sevdiğini, emeğini, çaresizliğini....derdini
Saatler epey geçer,dayanamaz karanlık gece
Bunca derde ,kedere
Başlar sağnak sağnak ağlamaya,::::::::
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
_____Karanlık gece, ben sana derdimi anlattım
_____Ağlayıp, yağman için değil,yanlızlığımı senle paylaşmak için
_____Karanlığın gizliyor göz yaşlarımı,
_____Gören olursa, yağmur der yanıltırım
_____Sende söyleme ne olur,
Karanlık gece dayanamaz,yalnızlık zor der
Barışır
Bulutlara, aya,yıldızlara ....
Başlar sohpete bir anda, gizlemez onları artık karanlığıyla
Anlatır, insan oğlunun derdini bir anda rüzgarıyla uzaya
Sorar, bir bulut insana
:**:****:?Sen nasıl dayanırsın, bu derde yalnız tek başına
______ Bak sabah oluyor şafak doğuyor, belki bir ümit güneş doğar,
______Yada yarın gece ben gene burdayım, karanlık gece, ay, bulut ,rüzgar .....
______Beni yalnız bırakmayın
_____ Sizinle arkadaş olayım, derdimi paylaşayım..
.......der insan oğlu yalnızlığına
karanlık gece, ben sana derdimi anlattım ağlayıp, yağman için değil,yanlızlığımı senle paylaşmak için karanlığın gizliyor göz yaşlarımı, gören olursa, yağmur der yanıltırım sende söyleme ne olur,
Zevkle ve beğenerek okudum. Kutlarım. Selam sevgiler.
Yalnızlık yaradana yakışır.Lakin insanın yalnızlığı kendisi ile küskünlüğündedir.yüregindeki yaradan ruhundaki boşluktandır.Yorum yapmak haddim degildir çünki edebiyatçı değilim.Ama yazdıklarım düşüncelerim ve tecrübemin ürünüdür.Şaire kaleminiz daim olsun.Sayğılarımla.
İnsan arzulayıp, bekleyip, umduğunu bulamayınca yalnız kalır.
Yalnızlık, umutsuzluk, umutsuzluk karanlıktır. Karanlık soğuktur.
Karanlık gece de insana yoldaş olup arkadaşlık edecek olanlar sadece gök yüzündeki ay ve yıldızlardır.
Onlar da olmasa insanın içi kararır. Üşüyüp donar.
Düşünemeyip bütün duyguları körelir.
Geceleri bize arkadaşlık edip bizi dinleyen en iyi onlardır.
Söylersin sırrını saklarlar. Ağlarsın göz yaşlarını saklarlar.
Sonunda da bizim için kendilerini yok ederek bizim adımıza güneşe yalvarıp yakararak sabahın olmasını sağlarlar.
Rüzgarlar, bulutlar, yağmurlar da öyle.
Kısacası hüzünlü günlerimizde doğadaki her şey bize dost olmak için çırpınır.
Sonunda da ellerinden geleni bizler için yaparlar.
Böyle dostları bizler nerde bulabiliriz.
Öyle değil mi?
Bizim dost bildiğimiz insnlar ise hep bize acı, ızdırap, hüzün veriyor.
Huzurumuzu kaçırıp mutluluğumuzu bozuyorlar.
Sonra da seni seviyorum.
Canım, cicim, dostum diyorlar.
Bunlar da iki yüzlü dostlar.
Öyle değil mi?
Şaire hanım, ilk guruptakilere güvenip onları kendine gece dost seçmiş.
Çok da iyi etmiş.
Öyle değil mi?
Çok güzel bir şiir olmuş.
Yüreğine sağlık.
Kutlarım...
Çok güzel aktarılmış gecenin verdiği duygular.
Geceler hep hüzünlüdür ya.
Şiirde konuyu aktaran sevgili şair yüreklere de hitap etmiş ustaca.
İnsanlardan zarar görünce, bulutlarla ve geceyle arkadaş olmak huzur verir insana. Yalansız, dolansız, karşılıksız.
Bulutlar geçer gider, huzur verir bazen, bazen de yağmur.
Gece karanlık ve sükünet verir, şiirde yazdırır işte bu şiir gibi en güzellerinden.
Tebrikler sevgili şairim, nice paylaşımlara.