Karanlık Şiirler Üçlemecisi

(aruz, hece ve serbest sorgulamalar.)


I. benzer parçalar

kaderin elleri susmuş, biri kurmuş seni dibace
bu oyun kimlere yoldur, kime hicran yaradı sence

sen benim olmazım,
gel benim uslanmazım.
hatırıma kalan derin keder
ve gittikçe uzayan ayrık eller
tut benim yalnızım.

(ben)
sende gidince ardından bir kuş gördüm
kanatlandı da birden düştü peşine
sesimi buldum sende, kesilmiş gördüm
rüzgar peşinde koşmak benim neyime

tersten eserken ömür
nedenlerden haber uçur bana.
bulutlar yakalasın hüznünü,
bir gece darmadağın et beni.
sert, ağır
nedensizce ölür insan,
bir gece kendiyle kalır.
nedenlerden haber uçur bana


II. parçalara bölmek

nedenim bitti. giden gelse de artık, cana yetti, dur
bana aldırma. sebep dönse de artık, biri gitti, zor

tenim dökülür,
göğsüm rutubetli duvar.
kaç zaman içime birikmişim yaşımı.
gidişine ağıt tutar,
bulutlarda var.

öl bir gece, beni azat et
mabedini tavaf et ruhun
sende bir olmaza biat et
derinde gam, elinde sulhun

ayindir.
geceler kandil.
topraklarıma son kez dokun ayaklarını.
bir dervişi susturalım beraber senin için.
sen benim için öl.


III. serbest atlayışlar

kurulur çark. dönemem bende bıraktıkları ben değil
yine bir yol bulamam derde düşürdükleri dert değil

(dert ancak bir kadının dudaklarından sunulursa ölümcüldür.)

masum bir öpücüktü,
zehrini dudaklarıma bıraktı.
kim bilir nerden almıştı.
dibace,
aşkın uslanmaz arsızı
bende bir ben kalmıştı.
yayılıyor zehri kanımda
hangi kör simyacının büyüsü bu.
eriyor tenimde mum
düğümlerimi mühürlüyor zaman

zamana sabit noktalar dokunuyor.
ellerin ağrısına uyanıyorum.
elbette bir yol vardır bulamıyorum.
el yazmalarında gerçek okunuyor;

"kırk düğüm.
yedi yalnız ırmaktan kırk tas su
yıkanan yedi bakire eli değse
çözümsüz düğüm.
sen yan alabildiğine,
kaderde yanmak varsa
yanmak gerek."