Karanlıklar Prensesi / Asabiyet Kraliçesi
tüm şiirlerim tatsız
her temada karamsarım
her dizede bi okadar umutsuz
neden yazamıyorum
neden mutluluğa kalemimle dokunup
bir kez umutttan bahsedemiyorum
imgelerimi bile karanlıktan satın alıyorum
renkli kalemler alıyorum
her şiirin sonunda onlarda kararıyor duygularım kadar
hayata nereden bakmalıyım ki
mutluluğu yakalayayım
nereden başlamalıyım ki
bu sefer umutla yol alayım
neden beni
asabiyet kraliçesi
karanlıklar prensesi
diye çağırıyorlar
oysaki ben Gülcan'ım sadece....
''....Hayata nerden bakmalıyım ki mutluluğu yakalıyayım nerden başlamalıyım ki umutla yol alayım....''
Durduğun yerde başlama Başladığın yerde durma siyahı kötü bilip Beyazı melek sanma Pencereni güne erken arala Senden önce kimse uyanmasın Sen uyandır ki umutları Seni umutsuz sanmasın kalemin....
Daha umut dolu şiirler yazman temennisiyle yüreğine sağlık....👍👍
eee bu kadar mı ?
Hmmm Güzel bir çıkış fakat fazla açılmayan duygular okudum ,sanki biraz daha demlenerek yazılsa daha da güzel olurmuş.
duyguluydu tebrikler.
Duyguların bıraz karsık oldugndan olabilir belki. Ne yapacagını,neyi yazacagını dusunurken kalbinden gelen o bilinmez duyguyla dizeler olusturuyorsun. Bence cok da güzel bu.
" neden beni asabiyet kraliçesi karanlıklar prensesi diye çağırıyorlar oysaki ben Gülcan'ım sadece...."
Tebrik edeerim ben begendim.Yüregine saglık👍