Karanlıkta Bütün Renkler Aynı
ve maalesef
aynı acıyla başlar girdap...
ben alabildiğince çocuk
sen benim öfkem...
sesim sığmaz günahın gölgesine
kuşlukta vurulur sevdam,
kanar söyleyemediklerim
iri bedenli bir ağaç can bulur
......................suyla öpüştüğünde
dünya kendi kıblesine küser
benim nutkum tutulur
dilimin ucunda adın
şakaklarımda ter...
sedef bir tesbih gibi akar zaman avuçlarımdan
sırrın çözülmez
aşkı yazdığında şiire...
güneş intihar eder
dökülür sırrı aynanın
tınısını kaybeder gece...
o vakit,
sırtı yere gelmez yalanların
ölüm sensizlik değilse...
kimbilir
saklayabilseydim gözlerimdeki nemi
sönmezdi ateşin
kimin sabrıdır yeniden yorumlamak aşkı
kimin sözleri acıtır cam kırığı...
bütün masallar mutlu sonla bitmiyor ki !
karanlıkta bütün renkler aynı ...
eminim gülüyorsun yine !
ezberimde sadece suretin var
geride
geçmişi yad eden
........................anılar...
kendime dönüyorum şimdi
hoşçakal sevgili
merhaba umudun çocukları
merhaba dostlar...
merhaba benliğin.. merhaba umutların merhaba hayata bakış açın.. merhaba nebilem:) sevgimle tatlım
sen o çocuğa güven o dengeyi sağlar renkleri geri getirir...
tebrikler Nebile👍👍👍👍👍
güzel başlangıç ve güzel bir final uyumjlu ve okunası bir şiirdi tebriklerimle .
derler ki; her kelam her kulağa uymazmış... bence kara da öyle... her şiire bu kadar yakışmıyor...
teşekkürler paylaşım için...
<a href=http://www.ddl.name/ >recover deleted emails</a>
ve maalesef aynı acıyla başlar girdap... ben alabildiğince çocuk sen benim öfkem...
giriş uçurum kenarı, insan bodoslama şiire düşüyor, ve karanlıkta aynı olan o renkler yine karanlığı yıldıracaktır şair elinde, tebrik ve teşekkürlerimle Nebile Abla...