Kardelen

Uzayan ufuklara asi çocuklar doğar
Dalgalanır ki başı gökyüzüne abanır
Eğitimin neferi karanlığa baş koyar
Aydınlanır odalar ilkelere adanır
Atam açacak güneş cehaletin üstüne
Nur yağacak tepede ışıldayan büstüne


Çobanın kavalından dökülür abeceler
Kardelenler başını kaldırır toprağından
Kara tahta imandır yazılır hececiler
Uçurtmanın teline işlenir bayrağından
Atam yemindir andın karakışta yazımdı
Sensiz geçse de yıllar yüreğimde sızındı


Elifin kağnısından buza kesen parmaklar
Daha kalem tutmadan ecelin soluğunda
Ülkemin üzerinde sinsi akar ırmaklar
Düşman çöreklense de vatanın uzağında
Öğretmenler kutsaldır bu böylece biline
Elleri öpülendir baş üstünden serine


Bana harf öğretenin omuzlarında ahtım
Yükün eyleyip uçar yıldızlara el yazım
Dilsiz göçersem eğer mezarında muradım
Bulutlar hece süzer yağmurlarda avazım
Uzak iklimlere eş açacak hece ruhum
Medeniyet soluyan cevher işleyen kulum


Açılmaz karanlığın örümcek kilitleri
Işık getiren kuşlar indirir yere bahtım
Geçilmez ki bağrına işlenen ümitleri
Kırılır yobazlığın indirir kırar tahtın
Eğitime uzanan eller dökülür serden
Karşılar tüm gençliği Atam Anıtkabirden

24.11.2009