Karlar Masal Olup Yağardı

Çocukluğumda etrafımda açan
Eflatun mor çiçekler vardı
Ecel onların usul, usul
Yapraklarını tek, tek kopardı
Çocukluğumda yıldızlar daha parlaktı
Saatlerce onlara merakla bakardım
Bazen biri bana göz kırpardı
Bazen birisi karanlığa saklanır
Benimle saklambaç oynardı
Çocukluğumda karlar bembeyazdı
Bir varmış, bir yokmuş diye başlardı
Lapa, lapa masal olup yağardı
Çocukluğumda tahtadan yapılmış
Bir yağız atım birde kılıcım vardı
Kalbini kazanmak için ilk aşkımın
Hayali devlerle kahramanca savaşırdım
Zaman durmadı,deli nehirler gibi aktı
Ne ilk aşkım nede tahta kılıcım kaldı
Yüreğim annemle atan özgür kuştu
Çocukluğumda babamın bana aldığı
Kırmızı balon gökyüzüne uçtu
Kır çiçekleri senelere küstü açmaz oldu
Saçlarıma şimdi beyaz kelebekler kondu