Karlara Gömüldü Yüreğin Çocuk
Gözlerinde sessiz intihar
Gamzelerinde çaresizlik vaveylası
Ateşler içinde küçülürken hayallerin
Karlara gömüldü yüreğin çocuk
Ağıt yankılandı ker/vanda
Mülteci yaşlar büyütürken uçurum gözlerin...
Sen kalabalık şehrin köhne yalnızlığı
Sen yol, iz bilmez kuytuların
Çığ altındaki yangını
Yıldız kayar ya gökte
Uzanıp tutmak istersin ya çocuk
Yerdeki yıldıza bile erişemezken
Masumiyet zinciri kopar aniden
Yollarına karlar mı döşendi çocuk
Kalk artık, üşüme
Zihnimin elleri kirli
Kalbimin surları fethedildi çocuk
Hangi yana baksam canı hibe eden ihmalkâr bakışlar
Suyla temizlenmiyor yürekteki leke
Yollarına karlar mı yağdı çocuk
Bin kanatlarıma, buralar bizim değil
Bir çuvala hapsettiler seni
Sen arşa çıkıp izledin bükülmüş cesedini
Melekler güzel kokar çocuk
Masumiyet aşkına
Yırt kefenini,
Uyuma
"İhmale kurban edilen her çocuk, insanlığın kaybedildiğinin delilidir."
Canım arkadaşım Selma Şengül'e sonsuz teşekkürlerimle... Yüreği güzel insan, var ol...
böyle bir realiteyi şiire dökmek güzel ve erdemli bir davranış,ki zaten buda şarin işi şair yüreğine kalemine teşekkürler şaire 👍
👍 tebrikler
Bu şiiri okurken neden bilmem derinden bir yara aldım ay !
Çok güzeldi kalemine sağlık👍
vurdum duymazlığın alıp gittiği bu zamanda Muharrem bebeğe yazılmış olan bu şiire ses olmak inan çok zordu canım
yüreğinden dökülmüş ağıttı adeta her mısra
insanlığımız nerede kaldı dedirtti şiir
son kıtada boğazıma dizildi kelimeler
==========ben acıyı yutkunamadım çocuk
acında kavruldu yüreğim==========
duyarlı yüreğinden öpüyorum seni
insanca yaşanılan bir dünya olsun diyorum
sevgilerimle canım
bizi affet çocuk; seni açlıktan, susuzluktan ve yoksulluktan öldürdüğümüz için...
tebrikler Seda...