Karlı Nefes
Bir gün
Güneşin yüzünü solduracak mevsim
işte o vakit
örtünsün diye kızıl yetimliği tenimin
kardan elbise giydirecek
kanatlanıp uçarken .. tin ...
Babamın gözleri
öpecek .. yaşam yorgunu gözlerimi ..
kehribar saçlarımı tarayınca toprak
annemin buzdan nefesi
kızıl karanfil soluyacak ...
- Işığın yüzümde söndüğü gün -
" Babamın gözleri öpecek .. yaşam yorgunu gözlerimi .. "
harikaydı..haksızlık olmasın bütünüyle şiire ki çok hoş bir şiirdi..ama burası vurdu beni, içimi burktu..
sevgimle her zaman..
Işık yüzünüzde sönmesin İlayda hanım...çok güzel ama hüzünlü bir şiir okudum sizden,özellikle Karlı Nefes....başlık oldukça etkiliydi....
Babamın gözleri öpecek .. yaşam yorgunu gözlerimi .. kehribar saçlarımı tarayınca toprak annemin buzdan nefesi kızıl karanfil soluyacak ...
şair ;
harikaydı
sevgiyle kalın...
Bir gün Güneşin yüzünü solduracak mevsim
Son-bahara koşarken adımlarım Ayrılıklarım rutubet mağdurur Ben kendi coğrafyamda Vesaire bahaneler ararken Ortada bir ben vardı Bir olmayan gözlerim Suskun ,dalgındı bakışlarım Biliyordum gördüğüm yerde değil Bakışlarımın kaldığı yerdeydi
Tebrik ederim ablam...
Saygı ve Sevgimle aldım şiiri gidiyorum...
ışığın yüzünüzde söndüğü günü ne güzel anlatmışsınız ...tıpkı benim içinden geçenlere eş değer ...düşündüğüm ama ifade edemediğim şekilde... huzur ve diinginlik buldum şiirinizde 😙 tebriklerim çok bu özel kaleme ... sizi okumak bir ayrıcalık