Kartanesiyim
Bakışın düştü yüzünden yerlere,
Birden beni görünce,
Hayırdır,bakamadın gözlerime,
Ben artık ateşlerde bile erimeyen,
Yürekte yatan kar tanesiyim...
Öyle soğuk kalmışki sevdan içimde,
Öyle buzullaşmışki aşkın,
Erimeden kalıyorum her mevsim...
Unutmadım asla ihanetini,
Unutamadım...
O yönden aynen fil gibiyim,..
Aslında bir kelebek kadar narin,
Hassas çarpar yüreğim,..
Şimdi bir kardelen kadar asiyim,
Dumanı üstünde tüten,
Yeni pişmiş pide kadar,
Sıcak olsada kalbim...
Fırınlara atsan bile,
Buzu çözülmeyecek kadar,
Kutuplar kadar soğuk,
Erimeyen kar tanesiyim...
güzel anlatımıyla şiir kendiini tekrar tekrar okutturuyor yormadan hiç içtenlik li
saygılarımla
bir özlem ritüeli asılmış sayfaya.. saçlarını çekiştiricesine gerçek...
kısa olmakla her dizesi kendi içinde anlam peydaları aşılıyor zihinlere..
güzel şiirdi üstat tebrikler paylaşımına👍👍👍👍
Yüreği,özlem sevgisiyle dolu duygulu, hasas arkadaşım...... çok güzel bir şiirle seslenmişsin, bizlere. biraz acı sezdim ve de hüzün..üzülmeyin, bu günler de geçer.
Dillerimiz suskun, yüreklerimiz konuşuyor, bu sayfalarda, gönülden gönüle ulaşan yeni bir yolda...
Bu güzel dizeler için çok teşekkürler👍👍
Ne güzel benzetmeler böyle ,bir kelebek yüreği gibi narin yürekli arkadaşım tebrikler...👍
Kutuplar kadar soğuk, Erimeyen kar tanesiyim... 👍👍👍👍👍👍👍
samimi içten güzel dizelerdi...
kutlarım arkadaşım
tebrikler
sevgiler