Kasım'ın Ateşine Düşen Krizantem

Çığlık çığlığa
Susuyor toprak ana yazgısına
Çağırıyor çok uzaklardan bir ses
?'Kezban! Kezban! Geri dön!''
Derinlerinden gelen türküler gibi bu ezgi...


Yaşam gizlenmiş acılar mıdır, alınlarına yazılmış olan kader...

Durun!
Çok yoruldum!
Tercümesini kaybetmiş
Hayatın çıkrığı
Huzurun tanığı
Hâtıra sandığı
________Dedim geçtim



Kaç gözyaşı efsanesi dinlemiştin ki
Sorarım yüreğine
Öykümün köşe başında
Sözcüklerim yazıyor saf saf
Oysa saçlarıma taktığın
Kırağıya çalmış bir krizantemin türküsü bu


Of
Hepsi hikaye..
Dalıp gitsem boğazım düğümlenir,
Tuzlanır kirpiklerim
Uzaklara akıp giden nehire bak
Bazen gürül gürül,
Bazen sessiz ve derinden akar
Orada canlılığı
Başkaldırmışlığı, isyanı, hasreti görüp
Ürperir, geri çekilirsen
Ve akan nehirdi yüreğim dersen
Yüksek bir yere çıkıp
Avazım çıktığı kadar haykırırım
İçimdeki yaraları deşip çıkarırım
Boşaltırım
Ağır çekimde yönetirim
Ki tüm kötülüklerinden habersiz
Çiçeğe duran dallarımda yine de umut
Tazelerim her baharda olduğu gibi


Anlamış mıyım
Aşkın bazen gitmek olduğunu
Ama gitmenin, yitirmek olmadığını
Bir rüzgâr gibi işlemenin
Biraz kırgın... biraz hırçın...
Ne acılar çekecek kim bilir bu saf haliyle
Ne çok sevinci, hüznü, korkuyu
Bir araya biriktirecek
...

Bir hayalden öte gidemezken
Kimseler anlayamaz
Bir krizantemin dansı tutkudur
Ulaşamayacağı bir yer düşlüyorsa
Sadakat istiyordur
Tıpkı uyku gibi
Yine gelirim der avutur mu
Yüreğimi kasımın âşığı?


Ah gözleri harelim sen bu acıları bilmezsin
Bilmezsin nasıl olur,
Bir davanın hem mağduru,
Hem suçlusu, hem sorumlusu olduğumu

Ah boynu büküğüm,
Onca ağır yük verilmiş ki sırtıma
Sen taşıyamamışsın da,
Ben taşırım, sanmıştım.

Yıllarca
Hüzün takılıp kaldı usuma
Delicesine başkaldırsaymışım da
Suskulara her şeye isyan etseymişim..
Gel şimdi "Sevdalım ol", ''Mucizem ol''
Ol ki!
İçimdeki aşırı korku ve tereddütler
Çözümleyebilsin sevgi sarmaşığını.