Kayıp Değer 1 (Ç/oğul Göçü)
Alnın yol tutmaz çizgileri
Bir tarih yazgısıysa
Git gide derinleşir yaşam izleri
Sen nereye gidersen git
Kalp dediğin olmaz seferi
Dur oğul!
Birazdan gün düşer...
Kar, kış, kıyamet, kül kar altında, ne işin var yollarda... Hayat derinliğine sürdüğün şu aklın kör uykuları rüya da göstermez olmuş sana. Ayaz katresi gözlerini devirip umudun soğuyan ayaklarıyla, uzaklarına nasıl gideceksin?
/... /
Herkes aklında kaldığınca yaşar
Tekrarlarımda bilmediğim ne varsa unutmaya gidiyorum
Unuttuğum kadar hatırlamaya
Tekrar tekrar aynı o an/a
Gitmelerimin anlamı kalmadı artık
Gelmelerim ihtiyar
Uğurla sen, uğurla beni
Kış göç hazırlığını tamamlamış
Yarım bırakılmış bir şarabın nahoş tadıyla
Nisan'la bir olup yağmak istiyorum uzaklarda bir ayyaşın yanağına
Kimse bilmeyecek!
Bir söğüt yaprağından sana eğildiğimi
Eğilip uykulu gözlerini öptüğümü
Güneş doğmadan
Sessizce akacak nehrin suları
İçim taşacak
Eflake ser çekmiş gümüş sumrularla
Bir denizin koynuna usulca sızacağım
Çemberine oyalanmış kaya efkârıyla
Çarpıp darmadağın olacağım
Sahile olan özlemi mi dalgalarla yüzdürüp
Kumsalın denizle sevişme nakaratını
Çakıl taşlarında koşup tekrarlayacağım
Kolay olmadı...
Kaç rüzgâr yırtığı bulutu diktim göğe
Geceleri yağmur yağsın diye
Kaç nisana yamalandım
Aşklar ıslansın diye
Doyasıya ıslanmak ıslanmak
...Ve sırılsıklam kalmak
Yol almak...
Defalarca yine bulacağım kendimi
Kaybedildiğim gibi
Yüzümde sırıtan yaşlar olacak
Ben bir an olarak kalacağım
Öylece yaşlanacak zaman
Senin için de...
Bu harika şiiri canı gönülden kutluyorum, güne yakışmış elit bir şiirdi.
Değerli yüreği selamlıyorum
Okuduğum ne Necip Fazıldı ne de Cahit Sıtkı.... Okuduğum andığım üstadların tadındaydı lakin...
Yüreğine sağlık Bulut abi...
Gerçekten şiir olmuş....
Ben bir an olarak kalacağım Öylece yaşlanacak zaman
Mehmet final demiş;
Doğru
Ve bu satırlar şairlik makamına coktan yazıldı
Sevgiyle kal...
Kendi hayatınla yüzleşebilmek gerçekten de cesaret işi, insan kendisine dışarıdan bakabilmesi yıllarını alır. Şairin giriş vurgusu bunun bir çeşit betimi gibi. Şiir sanatı içinde yaşam kanıksamalarını bir tecrübe öğüdü gibi vermeyen bilakis satır aralarında sormadan bizi düşünmeye sevk eden şairin hayat içinde yer yer susmuş kimi yerde direnen yorgun çığlıklar gibi bir sunuş.
/... / Herkes aklında kaldığınca yaşar Tekrarlarımda bilmediğim ne varsa unutmaya gidiyorum Unuttuğum kadar hatırlamaya .... Bazen zamanın müdahili olan öz varlığımız, bazen de pasif izlenimciliği ile başka hayatların yaşam izlerini sürdürür bize. Şiirin izini sürdüğümüzde bu izlerin derinleşen anlam muhtevası artık yiten an düşmelerinin peşinde olmanın yararsızlığının söylemi adeta. ... Defalarca yine bulacağım kendimi Kaybedildiğim gibi Yüzümde sırıtan yaşlar olacak Ben bir an olarak kalacağım Öylece yaşlanacak zaman ... Doyumsuz bir final eşliğinde biterken şiir, kendine yolculuğun ön koltuğuna oturtuyor bizi. Usta kalemler içinde beğenerek okuduğum bir şairdir Bulut Ağabey ve bu şiir gün pencereme doğan karanlığı hüzün sesleriyle de olsa çok aydınlatacak.
Eyvallah Ağabey tebrik ve teşekkürlerimle.
Hayat çabuk geçiyor...Elimizdeki değerlerin, ömrümüzün. sevdiğimizin .sevildiğimizin farkında olmalıyız....
şiir yine muhteşemdi...👍
tebrikler kardeşim
sevgiyle 👑👑👑👑👑