Kayra'ma - 2

/bana bıraktıkların bunlar mı olacaktı/
---
Bana böyle neleri emanet diye bıraktın Kayra?
Gözlerim hergün hüznün istilasında
Hergün bestesiz şarkılar söylüyorum duvarlara
Sol anahtarımı kaybetmişim galiba
Ezgilerim öyle notasız kaldı ki Kayra!

Diyorlar ki çığlıkların bizi yoruyor
Oysa hiç sesim çıkmıyor bu ayrılığa
Ben hep susuyorum Kayra
Hep susuyorum senden sonra...

Her gece,
Yıldızları sayıyorum sana kadar...
Ne zaman kaydın ki göğsümün semalarından
Böyle büyüyor karanlıklar!
Bak yine zifir sağanağından boğuluyor feza
Kimse görmüyor Kayra
Hiç kimse görmüyor benden başka!

Tan ağarmalarını
Doğumsuz bir sancı tutuyor
İçim acıyor Kayra
Yazık oluyor şafaklara...
Kuşlukları kızıla boyanmış zamanlardan sonra
Gölgesiz ikindiler düşüyor ruhuma
Hep yabancı kalıyorum zamana
Hayata yabancıyım Kayra!

Ne zaman sığınmak istesem anılara
Gidişinin yıldönümü oluyor Kayra.
Yazsaati uygulaması hiç uğramıyor buralara
Gittiğinden beri sabah olmuyor
Bu uzun geceleri neden bıraktın bana?
Neden gittin ki Kayra?

(göğsüm çatlıyor zamanın ücralarında / göğsüm diyorum Kayra / duysana !
)

1 temmuz

06 Temmuz 2011 433 şiiri var.
Beğenenler (12)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (12)
  • 13 yıl önce

    göğsüm çatlıyor zamanın ücralarında / göğsüm diyorum Kayra / duysana ! 😙😙😙

  • 13 yıl önce

    Ölümdür bütün ayrılıkların merceğindeki sonsuz varış. Cebimizdeki umuttur, yolcusuz yollarda semaya yakarış. Her düşünüşün kavuşma mevsimlerinde mataramızdaki sudur, yüzümüzü aydınlıklarda yıkadığımız mutlu gülüş. Damıtılmış mutlulukların vakitsiz zemherilerinde hüzne sarılıp uyuduğumuz an'ların öyküleri çalar kapımızı. Dumanlar yürür kirpiğimizin üzerine, yasaklı türküler gibi mevsimleri geçer, canhıraş çığlıkların kirmeniyle bıkmadan aşkı öreriz. Müthiş bir şiirdi...