Keje

siz hiç alnınızdan öldünüz mü ...






ş i z o f r e n gecede
kangrenli hüzün sokağında
ağlayan bir kızın sesi katlediliyor evlerin duvarı sağır
iki yasaklı g ü n a h evriminde dar uçurumun
düşük yapan rahimin ç o c u k l a r ı ölüyor





bir vücudun iskeletinde kemiklerin
çürümelerini yiyen a m u n - r a
şimdilerde a v c ı rolünde





kent ucubeleri hiç bu kadar kanatmamıştı
avuçlarımda büyüttüğüm k e j e y i
saçlarının sarısını ü ç kere yıkadım
ü ç kere kendimce dirilip dirilip gömüldüm
s e n demir parmaklıklarına
volta h/avlusunda asılan adam kayıp





ş ü k ü r
öptü dudaklarımı
peygamber çiçeği ağlıyor
yollarıma p u s u kurulmuş
bir yanım kominist senden emanet
bir yanım A l l a h aşkı
zelal anamdan kalan
göğsümün hıçkırıklarına kurşun yağdı
sübyan e y l ü l d e gamzelerim kaçak mülteci





ah fikrimin s u r'u k e j e
benide vurdular hemde ruhumun seccadesinden
i k i vakte kadar yanına gelemezsem
bilki b a b a m ı n koynunda uyanmışımdır





ölümde s u s t u
dudaklarımın dikişleri yamalarından aktı
göğün giriş kapısı y o k





k
e
j
e
ö l ü m ü n içinde ö l ü m kokuyorum
saçlarımından kefenle l â l e y l ilticamı









Ahmet Ormancıya
Saygılarımla





Tülay Lâl
aralık ahvali
lösev