Kelebek Aşkı
Yaşanmış masal oldu, o güzel aşklar bitti
Hercai aşıkları bize yetirdin dünya
Sana kimse kanmadı, hepsi terk edip gitti
Mecnun'un Leylâ'sını çölde yitirdin dünya!
Neler çekmişti Ferhat, Şirin'e tutularak
Kolay mı su getirmek dağ delip yontularak
Yâri sözünü tuttu kayadan atılarak
Ferhat'ın kanalından su mu getirdin dünya?
Padişah kızı olan, Zühre'ye gönül verdi
Vezirin oğlu Tahir çekemedi bu derdi
Efsane olmuş bir aşk ölümle sona erdi
Tahir'i mahvederek sen mi batırdın dünya?
Züleyha görür görmez Yusuf’a âşık oldu
Nefsine yenilmeyen Yusuf zindanda kaldı
Karanlıkta olsa da ilâhi ışık buldu
Yusuf'u zindanlarda sen mi yatırdın dünya?
Gülistanda bülbüller güle konup ötüştü
Kerem son kez görünce gönlü biraz yatıştı
Aslı'nın hasretiyle ah çekerek tutuştu
Kerem'in küllerini sen mi götürdün dünya?
Türkmenoğlu destansı aşklar mazide kaldı
Günübirlik sevdâlar gelip yerini aldı
Yusuf'lar Züleyhalar sonsuz ummana daldı
Kelebek ömrü gibi aşkı bitirdin dünya!
Şükrü Atay (Türkmenoğlu)
Yine muhteşem bir şiir konmuş kalemin ucuna. Uçuşup okurun gönlüne süzülüvermiş. Tebrikler Üstadım, ilhamınız daim olsun. Saygılarımla