Kenarı Üçgen Ürkek Manalar

Bas sustuğumun üzerine bir tuz
Çıban bitsin laş söküğümden gecenin ay rakslarına
Örttün mü üzerimi suzinak, uysal, geçmişi buz
Aksi suretimi meyyal eden zihi zebane kalsın

Akşamdan aleni su düzenine durgun çizik at
Eğer sabaha inanıyorsan
Kendimden esler verebileceğim zaman, ulanarak duvarlara
İçi kırgın tümce boşluklarında nöbet tut
Satıh sığ devranı yel alıp götürsün
Rüzgar, romanından geleceğe kırık katre, eflatunken güneş
İnat etti dersen iklimler
Ve ettiğse ayıklansın dediğim kaçık sözler, susma!
Bırak olsun ayazın biçare yalınayak gölgelerinde sana eş
Sessiz bir an
Kalsın sanrıdan esinli ayyukalarına yan

Çıkrığı mahzun divanları aruz ölçüsü dolan sayfalara bak
Nem düştü mü yukarıdan ayak uçlarıma
Diz boyu kafiye sarsın etrafını
Dolaş sende sesteşlerimin en inci yerlerinde defalarca
Aklına efkar bassın
Beni tasa sararken şiire ramak kala
Oku hikayelerimi baştan sona
İçinde hem gündüz hem karanlık yokluklar kalsın
Sıkıca sar yüreğini oraya, kaçmasın

Düşün bir önce gizli gizli konuşma durduk yere
Vefalı yolların dökülen yapraklarının nefeslerinde
Serseri patrikalarıyla
Sağır kuşlar örtsün sesini
Kenarı üçgen ürkek manalarda kaybol
Ve rengi kaçık solan baharlarda adını g/izle

Zarfı yırtık mektuplarla takas et sabrı
Et ki bin yılda geçse üstünden
Yanına bir tek o kalsın
Kayıt dışı kalmasın haykırışın
Al ki sabrı yaralarını sarsın

Yalpalanarak ihtimalleri dizele gözlerimin önüne
Visali bulsun dersen dünyada
Endişe etme
Gafleti yoksul kara hem de kapkara
Özgür mavilerde sabahla
Denize söyle bırakmasın seni, bırakmasın ellerini

Söylenecek naleler kalırsa yaşamın sonsuzluğunda
Diline yaz hayallerimi
Hevesin geçmeden beyitlere sun beni
Okunsun her gün ruhumun bir yenisi...

21.12.11