Kendi Dalgasıyla Boğuşan Deniz
Seninle sevdiğim şehir de
Bir kavganın içindeyim
Adına yaşamak denilen
Ağrılarından kurtulmuş
Yorgun bir beden
Aklım da sen
Dinlenmekteyim dinleyerek sessizliği
Cevapsız soruları sormuyorum artık kendime
Suya düşen yaprakları seyrediyorum her sabah
Bir bardak demli çay yanında gözlerin
Sonbaharı ısıtıyorum ellerim de
Kendi dalgasıyla boğuşan deniz
Cevapsız mektuplar
Korkular
Ördüğün duvarlar
Her fırtına elbet diniyor
Yağmur ıslatmaya başlıyor
Maviye çizilmiş resimleri
Gölgesiz sırılsıklam sokaklarıyla şehir
Kışa hazırlanıyor
Kendi ışığın da mutluluğu arayan güneş
Doğmamalı kimsenin ufkuna
Tabiî ki fırtınalar kopacak
Üşütecek poyraz
Karışacak gözyaşlarına
Acılar da hayata dair sevgili
Gün senden ibaret de olsa
Merhaba, Bir önceki şiiriniz olsun bu şiiriniz olsun okuduğum zaman bana yazarken duyumsadığınız duyguları hissettirebiliyor.ben de şiir okurken yazanın duygularını hissedip hissetmemem ölçüt olarak koyuyorum, onun dışında eleştirecek bilgi birikimim yok bu nedenle güzel bir şiir, elinize yüreğinize sağlık diyorum tebrikler.......
Tebrikler arkadaş ellerine sağlık,güzel şiir okudum,sağol...