Kendini Komuta Edemeyen Kom/utan

bindiği dalı keser de hiç gelmez aklı başına
topu topu iki kelam oda düşerse payına
cemaate yer kalmaz hiç ey derviş bu nasıl hoca
çanlar çalıyor hal/buki padişah uyuyor hala

aklı kemale erse de yetinmez koca hergele
tahirlik asılmakta değildir her daim pergele
savaş kazanılırsa bu tüm askerlerindir önce
kaybedilince kom/utan çıkar kellesi elinde

görmeyen başlar baş olmuş neyilesin buna arif
arif görebilse zaten hiç gerekmez buna tarif
hırsı seceresinden çok ihtiyacı yok aslında
zat_ı şahanenin zaten her kelamı bir maarif


şair yazar sözü an'la çekinmez an'dan destursuz
nezaketin de sınırı var gerisi fütursuzluk
gözü doyamadan gönlü doymazmış ol biçarenin
ya çevresi şakşakçıdır fakirin ya ol doyumsuz




yirmi mayıs bindokuzyüzdoksanaltı / kışladan notlar