Kent Sızı

-duvarların ardını merak etmekten
kendi duvarlarını yükseltenlere-

yıllardan tarçın

hangi kapı aralığına sıkıştı şiirlerim anne
kim güneşi söndürdü tırnak uçları ile

büyük günah: "is"

kumlu filmlerin içerisinde tutsak
adım adım yeşeren merdivenler
topraktan göğe inen
ayak ucundan gözlerine
sokak kedisinden
tiner kokusuna inen

özgün müzik: "pis"

aylardan karanfil

ya sana dokunsam ya seni dokusam
göbek deliğin etrafında şiirler doğsa
yüzünü yüzüme yapıştırıp kaçarım
-kendime, kendime, kendi kendime-

tuhaf manzara: "sis"

önce "s" sesi duyulan
önce ikinci tekil şahıs
intiharlarla beliren
sonrası
üç nokta ...
ona bekçi edilen
üç insan
ve kentin suskun suçu
kayıp Nisan

günlerden pazartesi

hep pazartesi
hep başlangıç
asla bitmeyecek

sunu;

bir pazartesi trenlerin ölümcüllüğünü keşfettim

ayrılık; tarçın karanfil