Kilitli Özlem Mazeretim

Şair dedi ki ''karatahtaya yaz aslı''
olmadı
sağır karanlıkta değdi kalem elime
saat gece vakit elem
şah damarımda kilitlenmiş özlem
ahh ben...
lanet olsun faydasız metanet sinsi bir sessizlik
dövünmek çözüm değil özlemekte öyle

yalan !!
sabrın sonu yalan
cürmü nacak şuh kadını andırıyor hayat
hep aynı tavrı
hep uçuruma salan arzu
meseleme haberdar yücem
acım kronik ciğerlerimde tükenmek bilmeyen hezeyan
savruldum
susuyorum

vakitsizlik neden?

şimdi şirinlik zamanı Azrail'e ama nerdee!
vademin perdeleri sırıtıyor pelte pelte
ölümü şerbet bellerken dimağım ruhunuda çektin ya
rahmetinle ötüştüğüm karam
kimseleri koyamam yerine


azap yokluğun
bir taşım
bir ezilmişim
kekremsi güneşin batışı doğuşu
hiçlik
hasret bildiğin kepazelik
üşüyor muyum?
donuyor muyum?
garip bir bilinmezlik
mevsimlerse acıya dokuz doğuran çile
gözüm aynı
sözüm aynı
kirpiklerime saklıyorum seni bazı bazı
tuzundan yanıyor canım
kahır yokluğun ceranım


bilirsin kaybetme korkumun biçare yanını
bir tek sen bilirsin
nabzımın nazını sazını
şevkât özdeşi Sen
bilsem
ki
usul usul uykuda öpeceksin saçlarımı kerbelam döner cennete
belki umut açar naçar Güneş
nafile
yoksun karam


suskunluk pis pusu
tüner kabus çığlığıma suskunluk kör kuyu
sedasız ruhun
yine ertesi gecelere özlemin kör düğüm

sene 2010
olmaz olsun ne sancılı gece
şimdi yüz çevirme vakti aldığım her nefese ve yalanı okşayan ellere
dokunsan sineme
bir kere
bir kere belki son bulacak ölüme sancım





'Canım abime...'