Kim Bilir!
Çiseleyen yağmur vardı
soğuktu
yalnızdım
yürüyordum
cinayet havasında ne cinayetler işliyordum
kim bilir !
her bir öfkenin can verişini izliyordum
bana hayat mı veriyordu?
acımı?
kim bilir!
acıda olsa
bitecekse öfke
yürümeye devam edilir o yolda
değmez mi?
kim bilir!
Ben yürüyorum kim biliri bilmeden
ayağım takılıyor sevdama yürürken
o da bu yolculuğun kurbanı olmuş
yazık olmuş
dokunuyorum bu taze öfke cesedine
çiseleyen yağmura bir kaç damlada ben katıyorum
ben mi yaptım diyorum
nasıl yaptım diyorum
kim bilir!
devam ediyorum kaldığım yerden yoluma
arada bir arkama sevdama bakıyorum
acaba yürümesemiydim diyorum
ama yürüdüm
benim gibi bu yolda yürüyenler var
acaba bende birilerinin öfkesimiyim
kim bilir!
hepimiz birilerinin öfkesiyiz 👍güzel bir şiir tebrikler...
Sevgili Mehmet, Öncelikle hoş geldin diyorum ve bu güzel şiir için ellerine sağlık diyorum 🙂
arkada bıraktığına bağlı aslında. bu şiirimin bendeki anlamı aslında çok daha farklı . yorumunuz için çok teşekkür ettim
yürürken bu yolda, arada arkaya bakmalar var ya, keşke olmasa diyorumda, baktıranlar olmasa. ama arkamıza baktıkça yolumuz daha belirgin oluyor aslında🙂 yürümeye devam 👍👍👍tebrikler..
yorumunuz için çok teşşekür ederim yasemin hanım