Kim Bu Kadın

Hissiyatım Nil nehri'nin etrafı kadar peşmude
Aklımın oyun odalarından geçirdim coğrafyamı
Duygularımdan kopmuş aklım ne de yabancı bana
Kim bu kadın ?
Kim zorladı tabiat bağımı koparma mıa?
Kim baltaladı papatyadan aldığım hayatı
Kimin bağını bahçesini bozguna uğrattım
Ki
Talan vurdu hislerime
Oysa
Ağaç olurdum uçsuz bucaksız yeşil ortasında
Suskun yarışırdı rüzgarla rüzgarım
Bir kartal kadar uğramazdı duygularım yenilgiye
Baharlarım vardı benim
Nisan çatlatan gelincik ağlatan
Başkaydı kışlarım
En çok Eylül ortasında kanat çırpardı göz perdelerim
Aşıktım Eylüle....


''Kıskanır rengini baharla yeşiller sevda büyüsü gibisin sen Firuze''
Şarkının azizliği nakarat olurdu dilime ve isyansız ağlardım
Kum saati kadar
Ne de olsa sessizliğimi bozan umutlarım var...

Vardı...
Her canlının umutları kadar, zamana ferman yazdıracak kadar
En sevdiğim romanın en güçlü kahramanı olurdu dip notlarım
Cilt arasına saklardım
Bir filizin çiğdem olma heyecanı kadar taze
Günler sayardım öylesine azize günler...
Unutmadım
Uluyan köpekler eşliğinde dualar ettim doğacak günlere
Biçilmez kaftanımdı onlar...
Şimdi çözülmez bir düğüm kadar uzağım onlara
Yabancıyım bende ki; kadına
Eğer buysa insan olmanın kalıbı
Ruhunu deryaya salıp ardından boğulmaksa
Ve hep akılsa hislerini öksüz bırakarak
kahretsin!
Ben yokum bu yaşama
peki
Kim bu kadın ağır aksak ?..