Kimliksiz Bir Aşk Bizimkisi
bir yapmacık gülüştü
İki damla gözyaşı
Arkasına saklandığım
Mülteciydi
Kimliksiz ruhsatsız
Adı konulmamıştı henüz
Adım yoktu
Gecenin koynuma saldığı
Yalnızlıkların hüznündeydi
Ölü toprağı serpilmiş
Akreple yelkovanın koynuna bıraktım
Geri kalan yılları
Büyük duvarlar ördüm kendi iç dünyamda
Siyaha boyadım dört bi yanımı
Maviler yeşiller nerde
Hayat bir kez olsun öpmedi alnımdan
Hep hasretlere yolculadı
Issız limanlara demir attı
Üşüyordum gözlerin yoktu
Ne yara olabilmeyi becerdin
Ne yara kalabilmeyi
Ne aşk olabildin
Ne aşık kalabildin
Ne bende kaldın
Nede gitmeyi başardın
Aşk için yanmak
Yanmak için yürek gerekti
Beden küçüldü kalp büyüdü
Sevgi yürekten aşağılara düştü
Gözde iki damla yaş
Dudakta yapmacık gülüş
Kalpte kimliksiz
Mülteci yaşadın
Ruhsatsız bir aşktı bizimkisi
Ne silah olabildin
Ne mermi kalabildim
özellikle sonlara doğru şiir, kendini gösterdi sanki. güzeldi.👍 sonu ayrı güzel zaten..🙂 tebrikler ve teşekkürler.
finale bayıldım,
kutlarım şairr dostu
Tebrıkler şair kardes...Yüreğinize sağlık...👍👍