Kır Çiçeği

Ben ona kır çiçeğim derdim hırçındı çünki
Yapraklarında arınmış kelebekler toplanırdı
Öyle bir kokusu vardıki çekerdi buram buram
Özlememek mümkünmü seni kır çiçeği

Gizli vedalar kuruyup dökülen yapraklar gibi
Bir şansım olsaydı dileyebilseydim keşke
Bir nefes eksik alsaydımda senden görmeseydim
Kapıda silahıyla bekleyen gamsız ecell

Bulutlar bile benim kadar ıslatmadı toprağı
Gidişin bileti bukadarmı ağır kesilecekti yüreğime
Hani sevdamızdaki neşe neden hüzün doldu şimdi
Damarımdaki kan bile soğuk ısınmıyor yokluğun

Öyle özledimki beraber aldığımız haşhaş ekmeği
Sevgimizin bardağından içerken bıraktığın dudak izi
Uyuşan kollarımın arasında bıraktığın saçlarının kokusu
Sıcacık ellerini eşsiz gözlerini okadar özledimki

Bıraktığın dünya zindan karası parmaklıklar içinde
Hapis edilmiş ruhum yokluğunsa kör bir bıçak
Lime lime ufak ufak kesiyor yüreğimin her yerini
Yüzümü kapatan saçlarım kör birer ayna gibi

Yastığım yıkanmadı bile sen gideli kokunda
Masamda bir resimki dargın üzülme diyor
Şakağımda hep bir ağrı kanım zor gidiyor
Üzülmemek mümkünmü hayat sensiz geçiyor

Nasıl bir karanlıktır bu yarabbim gece bile kör
Her geçen gün büyüyen yaranın neden çaresi yok
Hangi ilaç bu yarayı iyileştirecek kadar şifalı
Elim kolum bağlanmış oh diyecek halim yok

Deli gönlüm yeter parçaladığın kendini unutma
Hayat değirmen suyunda dönen bir çember değilmi
Sancılar içinde uyansada içindeki bahar çiçeği
Sulamak düşer sana ömründeki kalan gerçeği