Kırbaçlanan Bulut

İçimin köpürmüş yalnızlığında
cehennem gibi efkârlıyım
eceli gelmiş bir şiir, yazılmayı bekliyor
göz altı torbalarım yanıyor
ambargo koymuşum söyleyeceklerime
artık açar mıyım sesimi bilmem

ey kader keseme fazla gelen keder
yüreğimin güzelliği
yetmedi
acımın, surlarımda yaktığı ateşi söndürmeye
her gece bir öncekinden yangın
bir öncekinden kalabalık

ey keder
ey çağırmadan gelen
limansız kalmış gemiler

açıyor, siyah kanatlarını içimdeki martı
Tanrısal sıcaklığı
kaybetmiş savaşı

bir omzu kanıyor..

ey bir çölleşen bir donan suyum
ey anamın kokusu hayat
vur kafama, vur, vur!!

kendinden ağır sevilerle
lanetlenmiş

bu ölümlü beden....