Kırık Ay Basmaları
ışıklar tek tek yanarken
yırtılıyor gökyüzü
iklimini şaşırmış yağmurlar
vakitsiz yağıyor
vuruyor y/önümü
yokluğunda düşe kalka
acıya sarıyorum yüzümü
gecenin fitilindeki alacakaranlık
oyun kurar gibi
her akşam demir atıyor yüreğime
eritiyor uykumu
çatlayan nefesim
bu aralar güneşi geç batıyor şehrimin
kırık ay basmaları çarpıyor deli divane
sürüklüyor gidişlerin bitişlerini çığlık rüzgârları
yeniden başlıyor boğazımı yakan figân
-göğüs kafesimden sıyrıldığın gün
kuşatmıştı soluğumu
arsız hüzünbazlar-
sınırlarımı zorluyor tenhalığımın kıvılcımları
yıkarak geçiyor pişmanlığın gürültüsü
nefesimin üzerine sağılıyor
şehrin soğukluğu
siyahi düşlere sürüklüyor
gecenin kör noktası
başıboş bırakılmış sevdam
çaresizlikle vuruluyor
düğümlenirken savrulan kırılganlıklarım
buz tutuyor dinmeyen gözyaşlarım
akıp giden zamanı
devşirmek geçiyor içimden
nafile,
yol vermiyor bir ters bir düz giden üryan kimliğim
gözlerime kaygan ağıtlar bağışlarken
zencefil kıyametler uyutuyorum sol yanımda
bir bilsen kaç parçaya bölünüyor
yitip giden yüzün
dört bir yandan kederler tutunuyor dünden kalan
her şeye
tavaf ederken hayat,
öğütemiyorum sensizliği
bugünü yarına düğümlerken
sürükleniyor mevsimler
yüreğime aralıksız kızıl kar yağıyor...
tavaf ederken hayat, öğütemiyorum sensizliği
Evet Hatice hanım; seven zamanla unuttuğunu zanneder ama, aslında yokluğuna alışmıştır sevgilinin...
Öğütemez yokluğun acısını
Kutlarım
''bu aralar güneşi geç batıyor şehrimin kırık ay basmaları çarpıyor deli divane sürüklüyor gidişlerin bitişlerini çığlık rüzgârları yeniden başlıyor boğazımı yakan figân''
Satırlar çok samimi, öyle sade ki çok dokundu evet evet bazen hayatın kendisi figân 😙
Hatice'm mutluluk eksilmesin yüreğinden Sevgiler canım. 👑
..okumak güzel.. hatice hanım şiirleri bir başka güzel yalın ve hep samimi inandım ki iyi yazmak hüzünleri de iyileştiriyor teşekkürler..tebrikler..iyi seneler...
"...akıp giden zamanı devşirmek geçiyor içimden nafile, yol vermiyor bir ters bir düz giden üryan kimliğim
gözlerime kaygan ağıtlar bağışlarken zencefil kıyametler uyutuyorum sol yanımda..."
Eğer kadınsa kalem, keder dediğin örgülerine dolanmış simli bir ruh hali.
Ne çok sevdim ben, bu söylenilenleri Hatice Hanım. Tebriklerimi ve teşekkürlerimi kabul buyurun.
bu aralar güneşi geç batıyor şehrimin kırık ay basmaları çarpıyor deli divane sürüklüyor gidişlerin bitişlerini çığlık rüzgârları yeniden başlıyor boğazımı yakan figân
şiir vardır çalışır yazarız, birde şiir vardır ki yürekten kaleme akar satır satır.. ve keyifle okunur, çok çok güzeldi tebrik ediyorum Hatice hanım selamlar