Kırık Ayna
Güne başlarken kırmızı poyraz
maviye uzanan el var gönlümde.
Ağıtlar yakarken huysuz ve ayaz
denize uzanan yol var içimde.
Dursamda karanlık,asi ve pervasız;
zamansız,acımtrak,belki acımasız.
Gözyaşına meyilli his var kalbimde.
Gözkapağımda tuttuğum uykusuz rengin,
belki de savurduğum binbir öfkenin.
kırılmış dallarda her bir dikenin
kanattığı binlerce iz var benimle.
Tutsağım mavinin kalmacasına,
beyazın saflığı,masumluğuna.
Asillik olsa da siyah ayna da
Kırılmaya yüz tutmuş gam var halinde.
İşte bu bilmecede:
Anlamak zor olsa da hayatı ,beni.
Feryatlar yürütürken asi treni
Gönlümde ararken sebebsi sebebi
yorulmuş ,halsiz ben var benimle.
tebrikler güzel şiir👍 kırık ayna kırık hayat gibi sevgilerimle👧
kişi kendini aramalı kendi içinde...hesap sormalı geçmişine...yol çizmeli geleceğine...tbr👍👍👍😙
iç dünyamızdaki yanlızlığın vermiş olduğu hüzün içerisinde duygularımızı bir şekilde yansıtırız.sayın şairim sanırım bu duygularla yazmıştır diye düşünüyorum. sanırım ilk kez sayfanıza misafir oluyorum bu şiirden sonra her kaydettiğinizi okumağa çalışacağım. ellerinize yüreğinize sağlık. tebrikler şair yüreklere.
edip yüreğiniz zeval görmesin.
Kutladım efendim.Selam,saygı...