Kırık Kalem..........
Dizginleyemiyorum kirpiklerimi
Kan sağıyor yüreğimden
Kundaksız kaldı ellerim
Hiç gelenlerim
Hep gidenlerimi arıyor
Kelebek ömrü sevinçlerim
Hiç böyle ağlamamıştım annem
Heveslerim senin yanına mı gitti
Kızmalarım ağrıyor
Göz kırıklarım ömrümü kesti
Asude dertlerim
Hıçkırığa çağlıyor
Neden akmıyor gözümden yüreğimdeki sancı
Tuzlu ve susuz rengi aktıkça aktı
Terkedildiğim yerde büyüttüm incir ağacı...
Şair doğursaydın beni
Sana şiirler yazardım
Annem
Özlemiyorum onu seni özlediğim kadar
Özlemiyorum seni onu özlediğim kadar
Kırdım kalemi hiç kırmadığım kadar...
Anneme bundan 10 yıl evvel bir mektup yazıp verdim. Gün gelip anneler gününü sevmeyceğim eşimanne olsa bile diye. bu belki anneme çok düşkün olduğumdan belki çocukluktan,onu kaybedersem ne yaparım bilmem heralde kalemini ödünç alıp kırarım. şiirle pek alakalı olmadı ama neyse. eline sağlık feyza.
Dizginleyemiyorum kirpiklerimi Kan sağıyor yüreğimden Kundaksız kaldı ellerim Hiç gelenlerim Hep gidenlerimi arıyor
kundaksız kalan eller....
tebriklerimle...
Özlemiyorum onu seni özlediğim kadar Özlemiyorum seni onu özlediğim kadar
kutlarım güzeldi🙂
'Kırdım kalemi hiç kırmadığım kadar'... Dize ince bir anlam taşıyor Feyza hanım...