Kırk Yabancı

Sessiz bir çığlık duyulur uzaklardan
Selam yüklü bir gemi yolcudur zamana
Gökte bir çift bakış hicaptır, utanır belki bakmaya
Rüzgarla fısıltılı bir haber, biraz sitem birazda elem


Bir dostun izinden giden bir yabancı
Gölgelerle anlaşmış hep bekler başını
Karadeniz gibi hırçın ve dalgalı
Durulmuyor kaleminde gel gitler

Vefasız oldu adı, onu ne çok aradım sordum
İzini kaybettirsede izini sonunda buldum
Dostluksa bu kaybolduysada bulmak lazımdı
Ben kırk yabancıysam, nefes sayısınca hayatta bana yabancı

Sessiz bir çığlık koptu fizandan
Halep Arşınla arandı, bulundu sonunda dost
Kayboldu ufukta güneşin koynun da
Son batışıydı benim diyarı ufkumdan