Kırmızı / Kadın

İki dalının arasından süzülüyordu inlemelerinin ıslaklığı,
Ben o vakit gözlerimi aynaya astım,
Yalnızlığımı dudaklarımla yorarken,
Acı ve yavan kıvranışların esti yüzüme.
Lütfen yüzünü bana dön!
Kasıklarında uyanan günün yorgunluğu yüzüm,
Dua'ların mıh gibi dudaklarıma çakıldı,
Avuçlarım doğuyu gösterirken,
Hüzün kokan umutların batı(m)da mahsun kalıyordu.
Senin olmak bu denli ısıtmamıştı içimi,
Yavan sevdaların eskizi gölgelenirken penceremde,
Yakamozu vuruyor yüzüme,
Yüzün dudaklarıma bu denli örtülmemişti.


Kadın olmanın zorluklarını bir bir aşıyordum engebeli bedeninde.
Kirpiklerimden süzülen ıslaklık dudaklarıma gem vuruyor,
Dilimle kurutmaya korkuyorum,
Sen çorak çöllere benzeme!

Yeni doğan güneşin sıcaklığına asıyorum bakışlarımı,
Adım yalnızlık.
Dilediğim tek mucize,
Bir gün kirpiklerine gamzelerimi dayamak,
Dudaklarımla yorarken dilini,
Rahmimde ki sancıları avuçlarına bırakıp,
Yeni bir kent de kadınına merhaba demeni istemekti.

Küçük bir kız çocuğu saflığı değil bu,
Gerdanıma örülmüş duvardı yalnızlığım,
Duvağım yönünü baharlara çevirirken,
Gök yarıldı,
Çiy taneleri yağdı yeni yeni dirileşen göğüslerime.
Bir çocuğun umutları değildi bu,
Kadınlığım adamlığına yön gösterirken,
Sandık sarısı hüzünbaz yanım aralıyor odanı.

...

Kırmızı/Mum kokusu
Bu düş benim,
Korkaklığınla büyümüş,
Beni diri bir kadın yapan.
Dudaklarının çıkıntılarına göğsümü dayayan,
Aynada ki kadın benim,
Her sabah baharları pencerende peydahlatan.
Ve ben sen'im biraz da,
Döşüne başımı koyup,
Sırılsıklam ağlattığım.

Uyan!
Şehir çığlıklarını beklemekte,
Odana bakire düşler bırakıp,
Çıplaklığını yalnızlık bilip,
Anadan üryan doğmakta.
Uyan!