Kışbaharında Mevsimim/serserisiyim

Çelişmiş mantık zekânın altına saklar kendini
Göz vardır sözden ağır görür gerçeği
Maviden dönen karanlık karalar geceyi
Kışbaharım'dan geçir mevsimini
Dudaklarım tanısın mahmurluğunda sesini

Zembereği boşaldı sabahlar durur
Seher vakti üstümü ört kırağıları durdur
Koynuna sarmala sıcağınla kavur
Yığılsın kalsın dizlerine saçlarımı okşaya dur
Nefis köreltmenin sınırını aşmayan kahvaltı sofraları kur

Hayat ince nerden koparsa ömür ucunda gezinirim
Başlangıcın ilklerinden döner son mısrada dizelerim
Sevdanın dört ana rengini seçer gözlerim
Minderimin altında küçük kilimler isterim
Kafiyem uymuyorsa gelir geçer giderim