Kıyamet

Şimdi kıyamet kopuverse
Üzülecek doğduğuna yeni doğan bebekler
Sevinecek öldüğüne daha yeni ölenler
Zamanın fırtınasında savrulup gidecek bütün nefesler...

Bitiverecek dünya malı için yapılan hileler
Ölüverecek insanlığı sömüren pezevenkler
Bir daha hiçbiri olmayacak! oysa
Bu son ölüm olacak hayatı boyunca bin defa ölenlere...

Şimdi kıyamet kopuverse
Ağlama sırası, ağlayana gülenlere gelecek...
Güneş batıdan doğduğu vakit ihtiras ateşleri sönüverecek...

Güneşli bir havada ?günahlanırken' mi duracak zaman
Yağmur hayat verirken mi topraktaki tohuma
Yoksa gecenin sabıkalı sessizliğine ilişirken mi akreple yelkovan
Bilinmez...

Şimdi kıyamet kopuverse
Havada asılı kalacak sıkılan kurşunlar
Tetikteki parmak, kastettiği candan utanacak
Maskeler düşünce bütün mesele anlaşılacak...

Şimdi kıyamet kopuverse yırttık faturalardan!
Ayın başı ortası sonu, hepsi hikâye
Ev sahibi bile ölecek düşünsene!
Bitiverecek uykusuz geceler...

Ayakta uyuyanlara her yer kıyamet!

İşte göründü koridorda minare boylu halden bilmez avukat
Kara cübbesine bürünmüş kendinden emin ve ne kadar da mağrur!
Üzülme diyorum içimden! Elbet bir gün talih seni de bulur
Allah'ım şu kıyameti şimdi koparsan ne de güzel olur...

Şimdi mübaşir adımı avazınca haykıracak
Dikiş tutmaz cebime bir kanca daha takılacak
Dışardaki baharı kış beller oldum! Bu kış da çetin geçecek...

Hal bu ki şimdi kıyamet kopuverse!
Önünde el pençe divan durduğum hâkim bile ölecek
O bile mutlak hâkimin huzurunda hesap verecek!

Kapattım gözlerimi...
Hadi üfle Sûra İsrafil! biraz daha beklersen iş işten geçecek...