Kör Dövüşü...

( I )


Dokunuşlarından miras kalacak yalnızlıklara vakfedecekken adımı...
Olmadı...


Yetmedi gücü
Ruhsuz kalan ete yarenlik yapmaktaki kemiğin...


/Ben ki içi dışına çıktığından beri leşimin
Zikrettiğim kelimeleri bu hayatın alnına nakşetmekteyim./


Susturun tüm sesleri.


Benim memleketimde
Davullar düğünlerde çalınır.
Boş verin
Bu sefer eksik kalsın.


Tüm dalaveresiyle
Kör dövüşü başlasın;


Çıksın meydana erlikten nasiplenmemiş âdemoğlu
Meşrulaştırılsın tüm hileler


Düzene uymayan doğruların adına
Sırtımı vursunlar benim de yere
Batsın saf kelimeler çamura


Zira ben hayatımın bu son parafında
Ağzından çıkan çelimsiz kelimeleri dayayıp şakağıma...
Kumarın en hilesizini denemekteyim.


İzi adımla bir anılsın yokluğumda.


( II )


İllet bir demir parmaklık gölgesinde saklıdır şimdi özgür söylemlerim


Ki______İçten içe
Kafakağıdı renginden biçilen delikanlılık kostümlerine gülmelerdeyim.


Kısacası;
Toplayıp tası tarağı
Astığım heveslerimi dertop edip kursağımdan
Sessiz sedasız
Gitmelerdeyim...


( III )


Son bir defa;
Derinliklerine daldığım mavilerin gözlerine çakıyorum
Yüzümde kalan son tebessümü...


Tevekkel Allah nasıl olsa...


Çatlayan her toprak parçasına
Özümden bir yudum damlatıyorum da


Yeniden filizleniyorum çoraklığa inat
Kalan insan yanlarda...


Gel diyor içlerde kalan ses.


Gel ve soyun tüm sıfatlarından.


Doğduğun günkü yaftayı bile ardında bırakıp gel...
Şefaatçin olacak bir can bile bırakmadan ardından.


Gözlerinin yalınlığı yeter anlatamadıklarını dillendirmeye
Ve özünle can verdiğin topraklar basar seni sorgusuzca sinesine.


Ben bildim
Bildim ki
Geride kalanlarda
Bir gün mutlaka öğrenecekler;
Ağlamaya can lazım gözden önce


O zaman
Bir parça merhamet bırakacağım ardımda
Ellerime yüz sürüp sebeplenen umutlara.


Gerisi hikâye;
Gerisi en afilisinden masal nasıl olsa...




Haziran'2009 Aydın...