Kör Kuyu

akıl boydan kaybetti gözler çapından
aniden haramiler çıktı köşe başından
kah yol keserek kah boyun keserek
delisi çok hayatın Dumrulları eksikti
ben Dumrulum diyenler deliklerde eskidi
dünya iki delikli adına kapı der kimisi
beden de öyle değil mi birinden girer
çıkar ötekinden geri
ben demekten yoruldu benliğim
ne sorabildim ne söyleyen vardı bildiğim
kucağından inmeden annemizin
kucağına oturttu kader bizi
oyalandık bir zaman kaybettirdi izini
ne görelim talihim gebe kalmışız meğer
kucağına oturmaktan
piç doğurtmuş kader
yoklarla dansa kaldırdın hep
pistte sallanırken rakkaseler
rakısına mezeydi alnımızdaki izler

var sen hep var ol dünya
yan gel arada şişiver şiştikçe kus ortaya
hep ben küçüktüm nedense
balığın büyüğü sen
her attığında oltayı çengele takılan ben
her şey verdim ya sana şu kısacık hayatta
neden bu serzenişler bu sitemler Hüdaya
der gibisin duyarım ağzında mırıldansan da sen
verdiğin doğru amenna
vermekle veregendir fahişe
sen verirken puştluğunla bin minnet
verdikçe yedik buldukça meşk eyledik
amma sonu hezimet
...............
var/dı/m....adı/m a/dım sonuna
önüme kazılı kuyuların
iteklemeye ne hacet
üstü zaten örtüktü ottan çalıdan
gözlerde fer yoktu akıl zaten cenabet
düş/tü/m gel bakıver yukardan
keyiflenirsin biraz
taş duvardı çepeçevre derin mi derin
kulakları olsa da sağır olmuştu yerin
sen farkıma varmadın bu kaçıncı düşüktü
piç peydahlarken hayattan zevkine yoktu diyecek
şişiverince karnın yer aradın itecek
ben düşmekle düşmem ki değerimden
ha kuyu olmuş düştüğüm ha değirmen
biri boğar belki öbürü öğütür ince ince
bir gen vardır en ufacık zerre kalsan tenimden
adım gene aynıdır yazılır mermerden bit taşa
sana ad koyan çoktu yine koyan koyana
hangisiyle çağıram dilim dönmez kirinden
bunca kucaktan koyundan koşuver hamama
bir tellak tut kendine bir güzelce temizlen
linç etti içimdeki şeytanlar
hem yediler etimden içtiler hem kanımdan
güzellikleri de vardı oysa gülleri de ruhumun
mevsimine varmadan kuru ayazda soldu
madem her güzelliği öldürdün içimde sen
şimdi hazırlan da gel
dert görsün ellerin dolu dolu vebalden
çöpçü sensin çöplük senin
topla gün/ah/lar/ımı
işte bak sabah oldu gün aydın
ya sen nasıl ödeyeceksin bunca günahı
bari kıçına kalınca bir kapı yaptıraydın