Kördüğümdür Hayal Kırıklığım

Yalnızlığın hangi tarafındayım bilinmez ...
En çok da yabancıyım kendime.

Saklandıkça..!
Yaşadığım yalanlardan ...

Onu hissettiğim korku
Gözümü açtığımda;
Avuçlarıma damlayan bir,
Hayal kırıklığı,

Bir acı oldu ...
Yürüdüm nasıl,
Ne zaman geldim ben..!
Bu yalnızlığa? ...

Daha kapıyı bile çalmamıştım,
Ne çabuk açtın ...
Müsadenle yüreğimi aramaya geldim,

Kendi kimliğimde yitirdiğim yalnızlığımda ...
Doğuştan mı yalnızım, yoksa
Yalnızlığım la mı doğdum?
Ne zaman geldim unuttum
Bu zaman kavramından,

Bu bomboş kalabalıklardan sıyrılıp ...
Beni buraya getiren hayallerim,

Umutlarım, göz yaşlarım, hayal kırıklıklarım
Ve
Yıkımlarım ....
Biliyorsun ...

"Eğer gelmeseydim kalacaktım enkazın altında.

Kusura bakma rahatsız ettim seni
Yalnızlığım.

Eğer yalnız değilsen ben gideyim ...
Ama ben ne zaman gelsem sen yalnızsın ...

Yok hayır biliyorum uzun zamandır buradayım.
Her gitmek istediğimde senden,

Aslında hiç gidemediğimi anladım sana dönüşlerimde ...
Sanki bir,

"Kördüğüm oldun boğazıma düğümlenen ...