Korkuyorum...
Hayat zor..! Yaşamak sanat!
Bu gençlik çok sıkı giyemiyorum üzerime
Ebemden tokadı yediğimden beri ağlarım
Gönlümde son buzul, bir de sen erime
Elime alıp seni, cehennemleri yağlarım
Oysa güneş; kıvılcım cehennem ferine...
Korkuyorum...
Ahu kürsüde, ıssız avazlarda tesadüfü
Kızlar, o kızlar ne kötü, ne kahpe heves
Aşk(!) düşme, sen; gençlerin meyve küfü
Nefs her nefes, çok güzel evet, enfes(!)
Şeytan da var ya, tamam kes!
Korkuyorum...
Şafak vakti, karanlıklarıma bir dem kumpas
Dolunay tükürür kızıl maskesini derinden
Saçı takılır tebessümlerin, hepsine makas
Zehir veren ağaçlar fışkın, bahçe yerinden
Âdem yemiş, üç yüz sene bedel gözlerinden
Korkuyorum...
Geride kalanların bıraktığı soluk muyum?
Takibimde her dem çözemediğim ipler
Sonsuzluğa ulaşacaklara yolluk muyum?
Belki hepsi sinmiş vicdanıma, sahipler
Biliyorum bir gün dönecekler
Korkuyorum...
Kurtulamadığım bir sahne, herkese bulaşmış
Tedirgin ayazın evladıyım, adıma düşman
Dur! Yaklaşma zikrim yaşadıklarımı aşmış
Fahişesin şair özelin kalmadı, darmaduman
Kırmızısı saman fikrin, aman!
Korkuyorum...
Ben nazımkâr elde sopa, susmam gerekmez
Bir taş atsam gökyüzüne, kendimi çiğner gibiyim
Sonum idam nasılsa hiciv, koşma fark etmez
Kâğıdın üstünde dörtnal koşup, kişner gibiyim
Engel; Tevrat izdüşümü, İncil talebesi miyim?
Korkuyorum...
Hayal arşa marş, adım ahtım, fikir susmasa,
Bir Davud elde kılıç, bakışlarımda asayı Musa,
Çıldıracak gibiyim, her şeyden korkuyorum,
Şu sabah ezanının muhteşem sesi olmasa!
Dört duvar, dört göz, içim için tütün
Ey fani hayat, şu veledi ürküttün
Korkuyorum...
.
..
...
merhaba,
işte, geliyor dörtnala şiir. peki, nasıl? elbette ki üzerine binmiş jokeyinin marifeti ile.
--şiirde bütünlük tam, kaygı verici öğelerin birarada tutulması, betimlemelerin aynı konu üzerinden seçilişi, rahat sözcüklerle de akıcılığın/farklılığın sağlanması, şiiri özgün ve okunası kılmış.
--esas olarak; şiiri, şiir kılan etken, hiç kuşku yok ki; onun yaşama ilişkin farklı bakış açısı yaratmasındadır. şairin konumu ne olursa olsun, yaşama bakış ve irdeleme gücü varsa, şairin topluma kazansıracağı birşeyler var demektir. yani, toplum onu bir şekilde yetiştirmiştir. şair de toplumu, yakaladığı çelişkileri veya kabulleri, anlaşılır / aydınlatıcı biçimde geri vermeye çalışır, bunu ödev beller. elbette ki aydın olmanın hazzı buna tetikçidir/teşviktir..
--temanın, tek yönden irdelenmesi doğru değildir; yani yaşamın içeriğindekilerin/ parçalarının tümavarımıdır zaten şiir, bütünü sunmaktır topluma. o nedenle tüm öğretilerin dimağda oluşturageldiği bilinci, topluma önermektedir. zaten, akıl yürütmenin temeli de atalardan gelenin irdelenmesine dayanmaktadır. yürek mi? o da, bunun içinde biryerlerdedir, evreni sorgulayan her dimağın, tortudan damıtılmış usaresi. esen kalın.
Dört duvar, dört göz, içim için tütün Ey fani hayat, şu veledi ürküttün Korkuyorum🤐 pes diyoru artık. kalem atıyorum. bu kadar ustalar varken yazmak haddimize değil. sevgimle👍👍👍👍👍
tebrikler
Dört duvar, dört göz, içim için tütün Ey fani hayat, şu veledi ürküttün Korkuyorum
ilham perilerin yakani hic birakmasin mücahid kardes...yürekten tebrikler😙👍
Ahu kürsüde, ıssız avazlarda tesadüfü Kızlar, o kızlar ne kötü, ne kahpe heves Aşk(!) düşme, sen; gençlerin meyve küfü Nefs her nefes, çok güzel evet, enfes(!)
Şeytan da var ya, tamam kes! Korkuyorum😙
ı?dem yemiş, üç yüz sene bedel gözlerinden Korkuyorum🤐 çok anlamlı mükemmel bir kurguydu annemmmm
gelecegin en büyük şairi allaha emanet ediyorum seni,korkunun ecele faydası yok ayaklarını saglam bas yere, hadi bakalım tam yol ileri,kim bilir neler neler bekliyor hayat yolculugunda seni.
👍👍👍👍