Korkuyorum Hala
Perdeyi kapadığında,
Almazsın içeri korkuyu.
Bırakırsın,itlerle tepinsin dursun sabaha kadar
Bilmezsin ki o daha küçük bir çocuk,
Gecenin ayazında,
Elinden tutacak birini arar,
Direklerin solgun ışıkları altında.
İtilip kakılmış çocuğudur gecelerin
Yalnızlığın kan kardeşi,
Askerlik arkadaşı ölümün.
Hep yalnız olan,
Ama hiç yalnız bırakmayan!!!!!!
İstenmeyen çocuğudur ömrümün,
Aniden,
Bir su birikintisinde gördüğün yüzün...!
Korku...
Tüm kapıların anahtar deliği
Aşklarının soru işareti
Sesinin titreyişi
Demirin soğukluğu
Bekçinin düdüğü
Gecenin karanlığı...dır
Derken,
Aramızda,
top oynuyormuş geceleri..
Camıma,canıma sakın ola çarpma !
Kırma camımızı
Dokunuşların değmesin ışığına evimizin...
Korku halen orada.
Ve halen cezalı.
Yalnız bırakmamalı
Onu da!
Ama
Korkuyorum hala....
25-1-1995
Korku hep vardır içimizde...
Felsefe yapmak istemiyorum ama hiç bir şeyden korkmayan,korkmadığını iddia eden kişi mesala kızıl arıdan yada fındık faresinden korkar yani korku hep içimizde vardır...
Konu ve işleyiş süper.
Kutluyorum.
çocukça düşler..ölümün yalnılzığı ve içimdeki yalnızliğı kadar bırakılmayan korkuları seviyorum👧harika bir şiir imgeler oturmuş...😭kalemin ustaca tebrikler👧👧
Korku birazda yalnızlıkla anılan bişey değilmi? Kalabalığa kaçarak insan belki debu korkularını yenmektedir. Bazende belki korkularına sarılır insan kendi yalnızlığında çoğalarak...
Çok güzel şiir efendim.Kutladım.Selam,saygı...
güzel bir anlatım. tebrikler
usta nakkaşeden , kanaviçe gibi nakşedilmiş
bir şiir daha okudum.
Allah korkyıklarından emin kılsın gülgünüm tebrikler 👍