Köşe Başlarında Niyet Tavşanlarına Verdim Korkumu

---


Mahpus kentin yetim /hanesinde çoğalır çocuk y/anım
İki elim kan zıbarı
Üşür kimsesiz bir süt annenin göğsünden dudağıma değen süt payı
Solarım ikindiden önce yağmaklara
Ayak üstü öteklerimde t/aranırım vesikalık resimlerimden
Yiter yüzüm vitrinlerde hırsızlık ederken ellerim
Bir köprü altı çocuğun cebinde


Dibine vuruyor hayat
Ömür durağan vakitleri ular kum saatlerine
Ey kibir..
Benden çaldığın koskoca bir kimsesizlik
Yalınayak kaldırımlarında sürünürken bu kentin
Köpek havlaklarına karışır nefsim
Ensemde geçer lodos saçlarımda itinasız tarak atarı


Bilmezler
yıkanırken tenime sabun niyetine kil bulandığını
Bilmezler
Hücrelerimden ter atarken barut çürüklerini
Bilmezler
Hüsrana uğradığım an
Anlıkları anılara attığımı


Köşe başlarında niyet tavşanlarına verdim korkumu
Her bulut beyazını kısmet sandım
Kısmetsizliğime iliklenirken üst düğmelerim
Gece fermuarını çekerdi ya karanlığa
Işıkları dağıttım
Tekerleklerinde ayrılık trenlerinin


Puşt bir yemin bu bir kez dil yalana alışmaya görsün
Dürtüsü dudak pası olur
Doğruluk biter sol yanımızda
Köşe başlarında niyet güvercinlerine bıraktım uçarılığımı


Mahpus kentin yetim/hanesinde çoğalır çocuk ellerim
Yaz başında kiraz ağaçlarında unuttum parmaklarımı
Bir gülün dikenine diktirdim paralanmış naçar yüreğimi
Bir öldüm
Savaş koptu
Bir dirildim
Ben yoktum....