Kozalak
rüzgar güneşe doğru
yağmur treni kaçırmış
yapraklar hayret içinde,
toprak kendi halinde...
ve ben çam ağacının birine yaslanmışım
neşe içinde seni düşünüyorum,,,
seni düşünüyorum,gülüyorum...
Bir kozalak düşüyor başıma
ağlıyorum..
Yorumlar (7)
ben aynı fıkranın nasrettin hoca versiyonunu biliyorum...ama şiiri yazarken duygu yüklüydüm bunlar hiç aklıma gelmemişti.🙂
bektaşının fıkrası gibi
kozalak degilde ya kabak olsaydı
allah korusun
bektaşının birisi kabak tarlasında geziyormuş
tabi çam ağacıda var
demiş allahım koca ağaçta küçücük kozalak
küçük bir bitkide kocaman kabak
hiç olmuşmu demiş
derken çamın gölgesinde uyuya kalmış
neden sonra rüzgar çam ağacından bir kozalak
düşürmüş bektaşının başına tabi bektaşı uyanmış
demiş allahım senin işine karışmak olmaz
ya benim aklıma uyupta kabak dalda olsaydıda
kafama düşseydi benim halim ne olurdu demiş
güze tatlı bir şiirdi kutlarım
şirin kızı