Kralın Oğlu

Sanki baban kral sen veliahtsın.
Akıl olmayınca fikir ne yapsın.
Yaradanmısın ki kul sana tapsın.
Haddini çok aştın kralın oğlu...

Eser kükrersin hep deli yel gibi.
Siler süpürürsün azğın sel gibi.
Sormazsın derdimi yaban el gibi.
Sabrımı taşırdın kralın oğlu...


Bilmezsin sevmeyi yoktur nisabın.
Hesabın hiç tutmaz yoktur keratın.
Kuran değilmi ki senin kitabın.
Senin kalp gözün kör kralın oğlu...


On beşinde geldim senin kapına.
Adımı yazdırdın kütük tapuna.
Abamı serdim de gönül tahtına.
Kıymetmi bildin ki kralın oğlu...


Suretimi çizdin bak adım maralı.
Yıllarca gezdim sol yanım yaralı.
Gün yüzü görmedim vardım varalı.
Mühletin doldu bak kralın oğlu...


Haktan gönderilen bir emanettim.
Vermedin değeri bir canı mahvettin.
Ayrıldı kemikten bedende etim.
Vebalin çok ağır kralın oğlu...


Sandın ki elinde esirim köle.
İpini tutunca gelir her yere.
Çaldığın maya bak tutmadı göle.
Şah idin mat oldun kralın oğlu..


Girilmez gönlüne her yanı çalı.
Elinle kestin sen bindigin dalı.
Yoluma sersende kırmızı halı.
Namerdim dönersem kralın oğlu...


Timsah göz yaşını akıtma boşa.
Derdini anlat sen sayısız taşa.
Kaderde yazılan gelirmiş başa.
Sen azdın hak yazdı kralın oğlu...


SAMYELİ der ki git görünme göze.
Hacet kalmadı hiç yalancı söze.
Mahşeri alâda gelsen de dize.
Hakkım haramdır bil kralın oğlu...