Küçük Bey'e Mektuplar - 3

/Seni benden soruyordular yine... Küçük Hanım'ının masum gülüşlerinde.../

..
Sustum...
Sensiz geçen günler yüreğime geçirirken sivri pençelerini...
Elimde siluetinden kalma karakalem çalışması bir resmin...
Ömürlüğümüzün sayfaları arasına sakladığım bir kaç kurumuş hanımeli...
Ve dimağımda eskilerden kalma kırık dökük hayâlin...
Sen aklından bile geçirmeye yeltenmezken beni...
Birlikte geçirdiğimiz onca güzel günleri...
Biraz da dudaklarımın kenarındaki hüznü ifşa ederek..
Bu da yine Âşktandır' deyip sustum...


Eskiden sadece saçlarına değen rüzgârı kıskanırdım..
Şimdi ise sen benden bu kadar uzaktayken..
Ayaklarının ve adımlarının değdiği yolları bile kıskanıyorum...
Boynuna doladığın fuları kıskanmak kadar basit bir şey değil bu...
Kıskanmaktan öte..adetâ içten içe hasretinle y/anıyorum...
Hatırlarsın..(?)
Daha dündü...
Gri ceketinin cebine sıkıştırdığın kırmızı mendilin..
Yanlışlıkla gözlerimin deryasına açılan kahverengi gözlerin...
Ve ellerin..! en çokta aklımı başımdan alan soğuk, beyaz ellerin...


Biliyorum geçecek...
Önceleri bakmakta hayât bulduğun masum suretim...
Ân gelecek bir gün hayallerinin içinde eskiyip sonsuza dek tükenecek...
Bir tek çocuksu ve masum gülüşlerim kalacak sağ yanağının alt kenarında...
Belki de sadece birlikte geçirdiğimiz o güzel günler hatrına...
Beni iyi hatırlayacaksın...
Ya da yine küçüklüğümden dem vurup...
Aklın sıra bana koca adamlık taslayacaksın...
Benim gözümde hep Küçük bir Bey olarak kalacağını asla bilmeyeceksin...


Üzgünüm ama bundan sonra adını duymak istemiyorum...!
Sonbahar Hazretleri de teşrif etmişken şehrime...
Ben yine dillendiririm hazin aşk öykümüzün şarkısını titrek sesimle...
Karanlık bastı..geç oldu artık..
Senin ve saksıdaki menekşemizin gözlerinden öpüyorum...
Pardon bir ân unutmuşum...
Sen yerine ''siz'' demeliydim..!
Her zaman ki gibi yine samimiyetinize kanmışım...
Âşk'ım ve bu çocuk saflığım adına Siz'den özür diliyorum...!!!


(sıfır.iki/elli.üç) Pazar'ertesi Düş(üş)leri... / 13.08.12