Kudüsün Efendi Taşları Affet Mavi Elleri Barut Kokan Çocuk
--
Kudüsün efendi taşları
Asar baş dumanından
İşaret salar sağuk karakabasanlarına
Soyut düşüncelerin izi duvarlarda
Yasak nefes yasak düş
Taşa bırakırken ellerin artığı
Çizek bakışlarda Musa'nın asası
Labirentlerde akar İsa'nin hayreti
Ne insan bu zulümde itikat
Ne taşa işlenen tende feryat
Görünmez bedenler mancınıklarda
Surlara efil efil eserken can
Şahdamarı kopuk imanın
Şuursuz akıl.
-Affet bizi ey çocukça gülüş
Ellerime mavi uçurtma veremedik
Ellerin maviye hasret
biz omuzunda inen öfkeyi silemedik-
irin tarlalarında barut ve ceset
taşın boğazında mermi
merminin boğazında can
ihtimal sergisi özüre dair
sırtlar çevrik yüzlere
yiğit görünen yüz maske
kara yürekler hainliğe g/ebe
kudüsün efendi taşları
yüreğimde menzili
irtifa kaybeden mezalim
sabi suyunda ağı
içse
kuruyacak tükürük bezleri
//affet bizi ey masum gülüşlü çocuk
uyandıramadık seni karabasanlardan
üzerinde nefret kahkahası
asi bir güneşin hüzmeli kıyameti
affet mavi elleri barut kokan çocuk
nefesine giydiremedik
özgürlük kıyafeti,,//
Alkışlanacak bir şiir🤐
Kutlarım Nurettin bey
çok güzel...en çok çocuklar acı çeker savaşlarda.....en çok onların canları yanar....savaşı çocuklar kaybeder aslında.....evet savaşanlar en çok çocuklardan özür dilemelidir...şiirde olduğu gibi..kutluyorum...