Küllerimden Yeniden

Açılıyor dar kapılı hücresi
kurtuluyor paslı zincirlerinden
berrak su misali gözleri
ölmemiş demek bunca eziyetimden

Neşeyle yırtıyor kara perdemi
tebessüm saçıyor masum yüzünden
eritiyor dilime vurulan buzdan kilidi
düşlerim kurtuluyor hüznün esaretinden

Söküp alıyor sırtımdan kederin hançerini
çocuk sımsıkı tutuyor özlemle elimden
kalmıyor zifiri karanlığın zerrece izi
büyüyor ve beyaza dönüyor gölgem

Kalem dillendirmeyi terkediyor pespaye kelimeleri
feragat ediyor acıyla çetin cenginden
yeniden nefes alıyor mutluluk cümleleri
küllerinden doğuyor bu yanmış beden

İhtimal mecalsiz kalacağım şimdi
mısralarla nefes nefese sevişmekten
bitireceğim natamam şiirleri
mehtabın ışıkları süzülürken yine tenimden

Sulh oluyor çok şükür!
çok şükür,
küllerinden doğuyor bu yorgun beden.