Kum

Dar vakitlerde
Kum yağardı duygularıma
Ve salınırdı hüzün
Ruhun endamında raks ile

Sis istilâları sokulurdu ufuklarıma
Sinsice

Çentikleri büyürdü gecelerin
Rüzgâr dolardı gözlerime

Tutuşurdu gök
Kadehsel parıltılarda valse dönüşürdü zaman
Çığlıklara dokunurdu dalgalar
Alevlerin ritmik eşliğinde

Kum yağardı hiç durmadan
Hiç durmadan
Sessizliğime

Çekilirdim pencereden
Karamsarlığı işlerken gergefime
Kumlar batardı yüreğime vuruk

Kemanımda ağlardı ansızın
Hayalet notalar
Ve ben düşerdim
Başucuma çizdiğim en güçlü kaleler de

Tuttuğum fallara yaşlar inerdi
Penceremde gezinirdi düşlerim

Deniz feneri üç çakardı
Ben beş
Susardı nefesim
İnlemelerim ve
Derbederliğim

Yalnızca yorgunluğum kalırdı
Issız sahillerimde

Açamadığım perdeler ellerimde
Kumlar yüreğimde
Dalar giderdim denizlere

Ben istemesem de
Kum yağdırdı hayat deli gibi
Hiç yıkılmaz sandığım içimin
Kumdan kalelerine .

( Kimbilir .... umutlar belki de başka bir sefere ! )