Kuraklığım

seyma şerhin düşmüş
hilallemiş dolunayı
oysa habersizsin benden
yüzündeki nurla
karanlığıma yalancı
gündüzleri takmışım
acun leylinde
huşu tevilindeyim

alevin mutumun gölgesine
kör tarafımda bakarken
ışığınla cephesi sen
olan yanımın tafsilindeyim.
içimde denizce enginliğin
uçsuz uzanmakta karlı ovasında
her ufuğunda farklı
bir Tac Mahal'sin
yalnız benim görebildiğim.

bilirsin yazınca deniz tuzu kadar az tortusu
sana armağan kuruttuğum mürekkebin
öyleki senli yanım o denizde ki su gibidir
görünmez bedenimde
dörtlüğümde üçü kapladığını
nereden bileceksin
öteminde otesinde olduğunu.

tasvirleri yıllanmış
her haşhaşi içimine
sersem duruşumken
ezberim olduğunu
bilmesen de.

belleğime ayna tutan
yansıda yar olamayışın
beni her günle rehbersiz salarken
ücra dehlizlerin aşk gizemine.

çöl kuraklığım olursun
doyumsuzca
kanmayı beklerim
yağmuruna yıllarca
en nadide çiceklerimi
sunmayı

öpüşün kurakladı
bil artık ki
yalnızlığım nakaratlarla
çatlamasın
bundan sonra dudağımda

09ocak10