Kurmaca Güncelerim 1

Kurumuş dalların ağlamaklı yapraklarına
Hışırtı oldum
Yanımda sen vardın
Tenimde kokun
Yeşil bakıyordum ela'na
Anlamsızdı mevsim
Sevda
İşte o zaman yuva yaptı
Gönlümün çıkmaz sokağına...
Ne zaman kaybolsak bilinmedik sokaklarda
Kukuletan altında ki gülümsemen
Dokunurdu gözlerime
Sen bakardım.
Sonra
Sıkıca sarılırdım
Ve kaçamak bir buseyle sonlanırdı
Haylazlığım
Utanırdım.
Yağmurlu bir cumhuriyet günüydü
Mahmur zamanlarda yol almıştık ayrılığa
Vuslat uzundu
Bayram kadar..
Ellerin sıcacıktı
Bıraktığımda
Adımlarım hışırtılı
Ne çok kıskanmıştım İstanbul'u o an
Gittin
Ve senindi İstanbul
Sen benim...



/Şehir bizi bıraktığında
Ağlıyordu ekim.../